Bakterijska rezistencija na antibiotike prisutna je u celom svetu, a karakteriše se sposobnošću mikroorganizama da razviju nove biološke mehanizme pomoću kojih postaju otporni na ranije primenjivane lekove
Bakterijska rezistencija na antibiotike predstavlja globalni problem otežavajući lečenje nekada uobičajenih infekcija. Rezistencija se ubrzava neodgovarajućom ili prekomerenom upotrebom antibiotika, a pomenuta analiza ukazuje da i zagađivanje sredine igra ulogu vrednu pažnje. Analiziranjem gena određenih bakterija sa zemljišta nuklearnog kompleksa Savannah River Site u Južnoj Karolini, naučnici sa Univerziteta Džordžija pronašli su značajnu povezanost između bakterijske rezistencije na antibiotike i zagađenog zemljišta.
U zemljištu zagađenim teškim metalima i/ili radioaktivnim izotopima, uočeno je prisustvo bakterija koje pokazuju veći nivo otpornosti prema antimikrobnim lekovima, navodi se u studiji objavljenoj u julu u naučnom časopisu Microbial Biotechnology.
Metoda analize genoma bakterija pružila je detaljnu sliku, detektujući gene koji su odgovorni za rezistenciju, kako prema antibioticima, tako i prema elementima kao što su arsen, bakar, kadmijum i cink.
Ispitivane bakterije pokazale su rezistenciju na vankomicin, bacitracin i polimiksin, antiobiotike koji se koriste za lečenje infekcija kod ljudi, ali i multirezistenciju, tj. otpornost bakterije na više različitih antimikrobnih lekova.
Pored toga što naučnici mogu da prate pojavu specifičnih gena i rezistencije bakterija u određenim područjima i izvrše njihovu detaljniju karakterizaciju, a time da ih i bolje razumeju, ova studija sugeriše da je neophodno istražiti kako ljudska aktivnost, poput poljoprivrede ili sagorevanja fosilnih goriva utiče na evoluciju mikoorganizama.
Vrlo je važno dodatno ispitati kako svi ovi faktori utiču na razvoj rezistencije bakterija i da li bi mogli da ugroze pijaću vodu, hranu, ali i naše zdravlje, naglašavaju autori istraživanja.