Nakon 20 godina istraživanja, naučnici su kreirali matematički model koji može da predvidi koje koncentracije polena će se naći u vazduhu i koliko bi alergije mogle da budu opasne svake nastupajuće sezone
Problem je poznat i kao peludna groznica Foto: Shutterstock
Međunarodni tim istraživača razvio je matematički model za predviđanje koliko će loša biti predstojeća sezona polenske groznice. Svoj model i rezultate testova naučnici su opisali u radu objavljenom u časopisu Science Advances.
Svakog proleća milioni ljudi širom planete imaju alergije uzrokovane polenom u vazduhu. Problem poznat i kao peludna groznica, ima karakteristične simptome koji uključuju crvenilo u očima, svrab u nosu i bol ili grebanje u grlu. Mnogo godina unazad naučnici su tragali za načinima da predvide ozbiljnost date sezone alergija, ali do sada takva predviđanja nisu bila daleko od očekivanja. Mnoge vremenske prognoze uključuju broj polena i predviđanja nivoa zasnovanih na temperaturama i kišama u vrlo kratkom roku, ali još uvek ne postoji način da se predvidi koliko bi loša mogla da bude čitava sezona. U svom novom pokušaju istraživači su primenili matematiku na ovaj problem kako bi stvorili model koji može tačno da predvidi ozbiljnost predstojeće sezone alergija – ali samo na lokalnom nivou.
Istraživači su svoj model izgradili tako što su prvo proučavali klimatski nivo i nivo polena širom severne Evrope tokom dvadesetogodišnjeg perioda, između 1996. i 2016. godine, a zatim su primenjivali statističku regresiju na sve dobijene podatke. Zatim su svoja otkrića dodali u Joint UK Land Environmental Simulator kako bi simulirali proizvodnju organskog ugljenika (karbona) u regionu tokom vremena, jer su uočili da su nivoi ugljenika dobar pokazatelj proizvodnje polena.
Radeći na svom matematičkom modelu, otkrili su da je bio u stanju da tačno predvidi nivo polena iz godine u godinu, tokom ispitivanog perioda od 20 godina, u poređenju sa nivoima koji su izmereni za te godine. Kao deo istraživanja otkrili su da male varijacije rasta trave na određenom području mogu da rezultiraju velikim varijacijama u proizvodnji polena. Naučnici napominju da njihov model koristi vremenske podatke iz jedne godine kako bi predvideo proizvodnju polena sledeće godine. Više kiše i toplote, kako su primetili, generalno je dovelo do proizvodnje više polena.
Istraživači su zatim svojim modelom predvideli šta bi moglo da se dogodit u Evropi usled globalnog zagrevanja i otkrili da bi količine polena mogle znatno da se povećaju kako nivo ugljendioksida raste. Preciznije, otkrili su da bi polen u vazduhu svakog proleća mogao da se poveća za 60 odsto ako bi se nivo ugljendioksida u budućnosti udvostručio.